زمین ستاره بارون
لبهای غنچه خندون
تو خونۀ محمد
میخواد بیاد یه مهمون
میاد که زیبا باشه
ام ابیها باشه
اسم قشنگ مادر
قراره زهرا باشه
تموم کوچهها پُر از فرشته
خنده رو لبها نوشته
زمین خودش رو آب و جارو زده
منتظر یه مهمون از بهشته
یکی میاد عشقو معنا کنه
گمشدۀ دلها رو پیدا کنه
یکی که با اومدنش قراره
پای بهشتو به زمین وا کنه
نگاش پُر از شکوفۀ بهاره
چه قلب پاک و مهربونی داره
خدا میخواد به حرمتش بهشتو
به زیر پای مادرا بذاره
روی لب فرشتهها سلامه
دل پُر اشتیاق و احترامه
خلاصه که خیلی بزرگه این زن
مادر خوب یازده امامه