مگه آسمون بدون ماه می‌مونه
مگه نور خورشیدو می‌شه نبینن
خاک ما پُر از مرد و زن غیوره
میگذرن از جونشون برای میهن
تاریخ این و ثابت کرده همیشه
میخوان اسمی از ایرانی نباشه
سالیانه سال یه عده میخوان
از هم خاک این سرزمین بپاشه
اما ما هستیم، پایدار و سربلند
محکمه محکم، مثل کوه دماوند
تا آخرین قطره‌ی خونمون
از خاکمون دفاع می‌کنیم
لازم بشه واسه این آب و خاک
جونمونم فدا می‌کنیم
مثل باقری، باکری و همت
مثل آرمان عزیز و عجمیان
یا که شبیهه شهدای گمنام
با هم یک دل می‌شیم برای ایران
خستگی ممنوع، با اراده صف به صف
یا علی می‌گیم، پیش به سوی هدف
قله نزدیکه، پس باید ادامه داد
با امید و با، اتحاد و اعتقاد
موقع پشتوانه و دانش و تخصص
آینده‌ی روشن و با هم می‌سازیم
بذار هر چقدر میخوان تلاش کنن
ما محاله بخوایم به دشمنان ببازیم