افسانه زورو

سال‌ها از این ماجرا می‌گذرد. دیگو دلاوگا Diego Dela Vega در خردسالی داستان‌ها و ماجراهای زورو را از زبان پدربزرگش می‌شنود، اما هرگز نمی‌داند که پدربزرگ، همان زوروی بزرگ و قدرتمند بوده است. پدرِ دیگو، آلخاندرو دلاوگا Alejandro Dela Vega دلش نمی‌خواهد که فرزندش داستان‌های پدربزرگ را باور کند و یک پسر رویایی بار بیاید. پدر دیگو صاحب صنایع دلاوگا است. او از راز خانواده غافل بوده و تا همین اواخر مطمئن است که زورو فقط یک افسانه بوده است. او هنوز هم مطمئن نیست که یک جنگجوی نقاب‌دار همان چیزی است که شهر به او نیاز دارد. آلخاندرو بیشتر نگران عدم مسئولیت‌پذیری دیگو است.

چهارده سال از آن زمان می‌گذرد. دیگو برحسب اتفاق مخفیگاه زورو را پیدا کرده و تصمیم می‌گیرد زوروی زمان خود شود. برناردو Bernardo بهترین دوست دیگو، یک نابغۀ فن‌آوری است. او با وجود اینکه قدرت تکلم ندارد، اما از هوش بالایش در ساخت تجهیزات لازمه برای زورو استفاده می‌کند؛ مثل اسلحۀ لیزری چند منظوره که می‌تواند هم به عنوان یک اسلحه و هم به عنوان شمشیر یا شلاق عمل کند. برناردو مثل یک کاراگاه متخصص پلیس، به صورت آن‌لاین با زورو ارتباط می‌گیرد و حتی اگر لازم باشد خودش نیز در نقش زورو ظاهر می‌شود. «تورنادو-زی»، موتور سیکلت اِل-زورو (هم‌نام اسب سیاه زورو) است. این موتور سیکلت که با تنظیمات خاصِ برنادو به یک موتور ویژه تبدیل شده است، می‌تواند بدون سرنشین و به صورت کنترل از راه دور حرکت کند و همیشه به موقع به کمک زورو می‌آید.

و اما مارتینز Mayor Martinez، شهردار شهر و رئیس فرمانداری شهر پوئبلو گراند Pueblo Grande، برای به دست آوردن ثروت و قدرت دست به هر کاری می‌زند. ماری، دختر مارتینز از این زیاده‌خواهی‌های پدرش ناراضی است و همیشه تلاش می‌کند خساراتی که پدر بوجود می‌آورد را خنثی کند. او با لباس مخصوصی به کمک زورو می‌آید و سعی می‌کند جلوی خرابکاری‌های مارتینز را بگیرد. خیلی زود، ماری متوجه می‌شود که دیگو و برناردو نقش زورو را اجرا می‌کنند، اما دیگو متوجه راز «رُز سرخ» نمی‌شود، برناردو نیز راز او را نگه‌می‌دارد. غیر از برناردو و رز سرخ، یک نفر دیگر هم از راز زورو باخبر است و او کسی نیست جز مستخدم و خانه‌دار خانۀ دلاوگا Mrs. McAlistair که به نوعی آنها را پشنیبانی می‌کند...