آرامش در چشمانت
آرامش قبل از طوفان
با هر قدمت می‌پیچید
فریاد یلی در میدان
عاشق که شدی بی‌باکی
عشاق علی بی‌ترسن
از خاطره‌ات لرزانند
از اسم تو هم می‌ترسند
عهد اگه عهده عهده یه مرده
مرد اگه مرده اهل نبرده
عشقه و هر کس رفته از این راه
جز با شهادت برنمی‌گرده
شب‌ها ابر بارونی روزها مرد میدونی
دیدار نزدیکه میدونی
از که شنیدی سر خدا را
از که گرفتی جام بقا را
غرق به خون شد تا که تن تو
شد علم ما پیراهن تو
این راه، راه امیده نوبت به ما رسیده
گفتی وقت طلوع خورشیده
مرد قیامی مثل امامت
اسم امامت تکیه کلامت
وارث راه روح خدایی
رسم پدر شد رسم و مرامت